بررسی خصوصیات فیلوژنتیکی جمعیت‌های زنبور عسل کوچک (Apis florea) با استفاده از ژن‌های سیتوکروم ‌اکسیداز I، ناحیه بین ژنی و سیتوکروم اکسیداز II

تعیین خصوصیات ژنتیکی موجودات زنده، اولین قدم برای اصلاح نژاد آ‌ن‌ها می‌باشد. این تحقیق در راستای مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت‌های زنبورعسل کوچکApis florea) ) در جنوب و جنوب غربی ایران انجام گرفت. به این منظور نمونه-برداری در مهرماه سال 1393 از چهار استان خوزستان (دزفول و آبادان)، بوشهر (بندردیلم و خورموج)، فارس (فیروزآباد و خرم‌بید) و هرمزگان (حمیران و بندرعباس) انجام شد. جهت بررسی خصوصیات ژنتیکی بخشی از ژن سیتوکروم‌اکسیداز I و ژن tRNAleu، ناحیه بین ژنی و بخشی از ژن سیتوکروم‌اکسیداز II مورد استفاده قرار گرفت. درخت فیلوژنی نواحی ژنی به روش‌های بیزی وحداکثر تشابه(MP) رسم گردید. پس از همردیفی توالی‌های هشت ناحیه نمونه‌برداری شده از ایران مشخص گردید که بخشی از ژن سیتوکروم‌اکسیداز Iو ناحیه بین ژنی (واقع در بین tRNAleu و ژن سیتوکروم‌اکسیداز II) به ترتیب دو و یک تفاوت تک نوکلئوتیدی (SNP) در جمعیت‌های مورد مطالعه داشتند. همچنین در این مطالعه، تفاوت نوکلئوتیدی بین توالی‌های tRNAleu و ژن سیتوکروم‌اکسیداز II توالی‌های هشت ناحیه نمونه‌برداری شده از ایران مشاهده نشد. نتایج نشان داد که نمونه‌های مورد مطالعه در ایران براساس ژن سیتوکروم‌اکسیداز I به سه گروه تقسیم شدند که بر اساس آن نمونه‌های دیلم، فیروز‌آباد، آبادان و حمیران در گروه اول، نمونه‌های خورموج و بندرعباس در گروه دوم و نمونه‌های دزفول و خرم‌بید در گروه سوم قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که ژن سیتوکروم‌اکسیداز I در جمعیت-های زنبور عسل کوچک جنوب غربی و جنوب ایران تنوع ژنتیکی بیشتری داشت.